Dinsdagochtend het is vies weer, het regent en het is donker. Geen ideaal weer voor een fotoshoot. Maar het is gelukkig binnen.
Ik ga vandaag de thuiszorg fotograferen. De bewoonster die ik ga fotograferen is op dinsdag naar haar boetseerclub. Aan mijn opdrachtgever stel ik voor om een uurtje eerder te beginnen en de bewoonster ook vast te leggen tijdens het boetseren. Als ik binnenkom zitten er vier dames aan een tafel en hebben ze hun boetseerwerk voor zich. Een vrijwilliger die de groep leidt ontvangt me hartelijk.
De verhalen komen gelijk los. Ik heb mijn camera nog niet eens uit mijn tas of uit de kast komen alle mooie werkstukken te voorschijn die ze eerder hebben gemaakt. Verontschuldigend geven ze aan dat de mooiste werken thuis staan en er dus nu niet zijn. Het is gezellig in de ruimte. Nadat ik me heb voorgesteld en heb uitgelegd wat ik kom doen gaat iedereen door met de les.
Wat een gezelligheid en passie leggen ze hun boetseerstuk. Zo is de een bezig met een kaarsenstandaard en de anderen met een kommetje, gezicht of een aap. Tijdens de lessen vertellen ze uitgebreid hoe leuk ze het boetseren vinden. Er wordt gelachen over de reclame van de Jumbo ze vinden die reclame erg leuk. Vooral die “wat forse man” die ze ook kennen van een film. Uiteindelijk weet iemand zich te herinneren dat het Frank Lammers is die Michiel de Ruyter speelde.
De dames geven aan dat ze zich niet vervelen. Ze gaan ook nog naar andere clubs zoals de schilderclub. Ze geven elkaar over en weer complimenten.
Nadat ik al best wat foto’s heb gemaakt gaat de tijd erg snel. Mijn bewoonster en ik moeten de club verlaten voor de foto’s voor de thuiszorg.
Zoals deze dames wil ik wel oud worden. Wat fijn dat ik dit vast heb mogen leggen.